Ouderdom  (Trad. Muziek R. Hermans)

Terug

De oude molen als vermoeid Draait traag zijn trouwe wieken Hij voelt zich zelve diep gekrenkt en denkt; nu ben ik als een zieke Een afgetobde oude man die niet meer lustig werken kan Wat kon ik in mijn jonge tijd mijn roeden krachtig zwaaien Hoe vlug zwierde ik ze boven mij opzij, omlaag ik liet maar draaien en al maar rennen roe na roe en nooit werd ik van ,t werken moe 'k Heb alle winden fier weerstaan orkanen het hoofd geboden In de wind een vriend gevonden en mijn lot daaraan verbonden. Maar nu voel ik met diepe smart mijn hart heeft levenskracht van node Zo ga ik als een sukkelaar naar het einde van mijn dagen Maar hier en ginds en overal eens zal voor elkeen het einde dagen. De tijd gaat immer,immer voort Hoe ook het leven ons bekoort .     Gedicht gevonden in molen "De Korenbloem" te Zonnemaire

Terug