Don Quixote  (G. Lightfoot) Ned. tekst: D. van Altena

Terug

Door het woud en de valleien Stormt een ruiter uit het klein Driest af op de molenwieken Wie kan die koene ruiter zijn Hij is wild edoch zachtaardig Hij is sterk edoch wat wee Hij is wreed edoch goedmoedig Hij is wijs edoch gedwee      Hij reikt naar zijn zadeltas      En neemt een oud geschonden boek ter hand      En staat dan als een boud profeet      Te schreeuwen in het lege als een leeuw      Tot zijn laatste schreeuw Ik kwam over heid en bergen Als een havik in zijn vlucht Een ridder glanzend en gehoorzaam Aan s konings vloek en s konings zucht k Zocht over de hele wereld Als een dolend, edel hert Zag de sterkre overleven En hoe de zwakre zwakker werd Zie de kinderen van de wereld Aan een tafel vol met schraal Zie de hoge heren snerend Bedanken voor hun avondmaal      Hij reikt naar zijn zadeltas      En neemt een oud en roestig zwaard ter hand      Neemt een edle pose aan      En schreeuwt dan in het lege als een leeuw      Tot zijn laatste schreeuw Zie hoe rechters fier rechtop Buigen zielen weggestouwd (En) hun cipier trouw elke zonde Achter slot en grendel houdt Zie hoe wijzen en verdorvnen Zich laven aan des levens wijn Zie hoe de soldaat moet sterven Om een held te kunnen zijn Zie de koopman lachend leunen Op de weegschaal vol met goud En die hen die durven zwijgen In t gareel en zwijgend houdt Zie de dronkaard in de kroegen Leuren met een restje eer Zie de jeugd in getto zwart Die droomt van kleuren van weleer      Hij reikt naar zijn zadeltas      En neemt dan een bezoedeld kruis ter hand      Staat nu als een prediker      Te schreeuwen in het lege als een leeuw      Dan in een wolk van hoevenstof      En in galop verdwijnt hij in het niets      Weer tevergeefs op zoek      Waar niemand horen wil Door het woud en de valleien Stormt een ruiter uit het klein Driest af op de molenwieken Wie kan die koene ruiter zijn Hij is wild edoch zachtaardig Hij is sterk edoch wat wee Hij is wreed edoch goedmoedig Hij is wijs edoch gedwee

Terug